หน่วยงานไม่หวังผลกำไรนี้ หมายถึงหน่วยงานไม่ว่าจะจดทะเบียนเป็นนิติบุคคล เช่น มูลนิธิ, สมาคม, สหกรณ์, สมาพันธ์, สภา หรือไม่ได้จดทะเบียนหากแต่มีการดำเนินกิจกรรมเพื่อส่วนรวม เช่น กองทุน, กลุ่มวิสาหกิจชุมชน หรือแม้แต่ที่เพิ่งเกิดขึ้นอย่างชุมชนท่องเที่ยวหมู่บ้านนวัตวิถีก็ตาม
หน่วยงานเหล่านี้มีความเหมือนกันคือ มิได้ก่อตั้งขึ้นเพื่อสร้างผลกำไรมาแบ่งปันกัน แต่มีวัตถุประสงค์ของตัวเองโดยเฉพาะ เช่น
สมาคมการค้า ตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมการประกอบการของสมาชิก,
มูลนิธิตั้งขึ้นเพื่อการกุศลสาธารณะ การศาสนา ศิลปะ วิทยาศาสตร์ วรรณคดี การศึกษา หรือเพื่อสาธารณะประโยชน์อย่างอื่น
สมาคมกีฬา ตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมการกีฬา
สมาคมวิชาชีพ ตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมวิชาชีพ
หมู่บ้านนวัตวิถี ตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวภายในชุมชน
เหล่านี้ เป็นต้น
วัตถุปรสงค์เหล่านี้ เป็นงานหลักที่ต้องนำมาใช้ในการสร้างโมเดลธุรกิจของหน่วยงานไม่หวังผลกำไร อย่างไรก็ตาม หน่วยงานไม่หวังผลกำไรจะไม่สามารถขับเคลื่อนกิจกรรมตามวัตถุประสงค์ได้ หรือไปได้ไม่ไกลนัก หากไม่สามารถตอบโจทย์ได้ว่า จะใช้ทุนจากไหนในการดำเนินกิจกรรมเหล่านี้
ด้วยเหตุนี้ หน่วยงานไม่หวังผลกำไร จึงต้องมีโมเดลธุรกิจย่อย อย่างน้อยสองโมเดลธุรกิจ โมเดลธุรกิจแรกคือ โมเดลธุรกิจตามวัตถุประสงค์ของหน่วยงาน ดังที่กล่าวมาแล้ว
ส่วนโมเดลธุรกิจที่สองคือ โมเดลธุรกิจเพื่อตอบคำถามว่า จะหาเงินจากไหนมาขับเคลื่อนกิจกรรมตามโมเดลธุรกิจแรก
สองโมเดลนี้ต้องมีอยู่ในโมเดลธุรกิจใหญ่ของทุกหน่วยงานที่ไม่หวังผลกำไร หากหวังจะขับเคลื่อนกิจกรรมให้บรรลุตามวัตถุประสงค์
นี่เป็นความแตกต่างจากหน่วยงานที่หวังผลกำไร ที่มีวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนคือ หากำไร จึงมักมีโมเดลหลักเพียงโมเดลเดียวคือ การสร้างผลกำไร
หน่วยงานเหล่านี้มีความเหมือนกันคือ มิได้ก่อตั้งขึ้นเพื่อสร้างผลกำไรมาแบ่งปันกัน แต่มีวัตถุประสงค์ของตัวเองโดยเฉพาะ เช่น
สมาคมการค้า ตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมการประกอบการของสมาชิก,
มูลนิธิตั้งขึ้นเพื่อการกุศลสาธารณะ การศาสนา ศิลปะ วิทยาศาสตร์ วรรณคดี การศึกษา หรือเพื่อสาธารณะประโยชน์อย่างอื่น
สมาคมกีฬา ตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมการกีฬา
สมาคมวิชาชีพ ตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมวิชาชีพ
หมู่บ้านนวัตวิถี ตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวภายในชุมชน
เหล่านี้ เป็นต้น
วัตถุปรสงค์เหล่านี้ เป็นงานหลักที่ต้องนำมาใช้ในการสร้างโมเดลธุรกิจของหน่วยงานไม่หวังผลกำไร อย่างไรก็ตาม หน่วยงานไม่หวังผลกำไรจะไม่สามารถขับเคลื่อนกิจกรรมตามวัตถุประสงค์ได้ หรือไปได้ไม่ไกลนัก หากไม่สามารถตอบโจทย์ได้ว่า จะใช้ทุนจากไหนในการดำเนินกิจกรรมเหล่านี้
ด้วยเหตุนี้ หน่วยงานไม่หวังผลกำไร จึงต้องมีโมเดลธุรกิจย่อย อย่างน้อยสองโมเดลธุรกิจ โมเดลธุรกิจแรกคือ โมเดลธุรกิจตามวัตถุประสงค์ของหน่วยงาน ดังที่กล่าวมาแล้ว
ส่วนโมเดลธุรกิจที่สองคือ โมเดลธุรกิจเพื่อตอบคำถามว่า จะหาเงินจากไหนมาขับเคลื่อนกิจกรรมตามโมเดลธุรกิจแรก
สองโมเดลนี้ต้องมีอยู่ในโมเดลธุรกิจใหญ่ของทุกหน่วยงานที่ไม่หวังผลกำไร หากหวังจะขับเคลื่อนกิจกรรมให้บรรลุตามวัตถุประสงค์
นี่เป็นความแตกต่างจากหน่วยงานที่หวังผลกำไร ที่มีวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนคือ หากำไร จึงมักมีโมเดลหลักเพียงโมเดลเดียวคือ การสร้างผลกำไร
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น