ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

3 ปัจจัยของความเข้มแข็งของสมาคมการค้า

สมาคมการค้าที่เข้มแข็ง แสดงออกด้วยความสามารถในการชักจูงให้สมาชิกกระทำการใดๆก็ตาม ที่โดยปกติสมาชิกไม่คิดจะกระทำ นั่นเป็นเพราะสมาคมการค้านั้นๆมีพลังบางอย่างที่สมาชิกไม่อาจขัดขืน ไม่ว่าจะเป็นพลังด้านบวกหรือพลังด้านลบก็ตาม แต่ก็มีผลในการขับเคลื่อนสมาชิกทั้งหมดให้ไปในทิศทางที่สมาคมการค้านั้นต้องการได้
หากจะวิเคราะห์ลักษณะร่วมที่สามาคมการค้าที่เข้มแข็งเหล่านี้ พบว่า สมาคมการค้าที่เข้มแข็งเหล่านี้จะมีลักษณะดังต่อไปนี้ อย่างน้อยหนึ่งอย่างในแต่ละสมาคม คือ
1. ความหนาแน่นของสมาชิก คือ สมาคมการค้านั้น จะมีจำนวนสมาชิกเป็นเปอร์เซ็นต์ที่สูงของจำนวนผู้ประกอบการในอุตสาหกรรมนั้น หรือสมาชิกมีผลิตภาพเป็นเปอร์เซ็นต์ที่สูงครอบคลุมผลิตภาพทั้งหมดของอุตสาหกรรม สมาคมที่มีความหนาแน่นของสมาชิกมาก ย่อมมีความเป็นตัวแทนของสมาชิกได้อย่างเต็มภาคภูมิในการติดตาอกับหน่วยงานภายนอก
2. สร้างประโยชน์ที่เป็นที่ต้องการแก่สมาชิก การที่ผู้ประกอบการธุรกิจหนึ่งๆ จะเข้ามาเป็นสมาชิกของสมาคมการค้านั้น ย่อมหวังประโยชน์บางอย่างจากสมาคมการค้านั้น หากประโยชน์ที่สมาคมการค้านั้นมอบให้นั้น นอกจากจะเป็นที่ต้องการของผู้ประกอบการแล้ว ยังมีความจำกัดเฉพาะสมาชิกเท่านั้นด้วย จะยิ่งทำให้สมาชิกภาพ เป็นสิ่งมีค่าสำหรับสมาชิก ดังนี้ สมาคมการค้านั้นจึงมีอำนาจเหนือสมาชิกในการชักจูงใจให้สมาชิกดำเนินการบางอย่างได้
3. การไกล่เกลี่ยผลประโยชน์ที่เป็นธรรม สมาชิกของสมาคมการค้า คือผู้ประกอบการที่อยู่ในอุตสาหกรรมเดียวกัน จึงมีสภาพเป็นคู่กันโดยธรรมชาติอยู่แล้ว การมาอยู่รวมกันภายใต้ชายคาของสมาบคมเดียวกัน จึงเป็นการรวมกันของคู่แข่ง ซึ่งมีการขัดแย้งผลประโยชน์กันอยู่ การที่สมาคมการค้าสามารถเป็นตัวกลางในการไกล่เกลี่ยข้อขัดแย้งอย่างเป็นธรรม และได้รับการยอมรับจากคู่พิพาท สมาคมการค้านั้นย่อมเป็นที่เชื่อถือของผู้ประกอบการรายอื่นๆ เพราะเชื่อมั่นในความเป็นธรรม เมื่อวันหนึ่งตนเองจะต้องเป็นคู่ขัดแย้งบ้าง
นี่คือปัจจัยร่วมของสมาคมการค้าที่เข้มแข็ง สมาคมการค้าที่มีลักษณะอย่างใดอย่างหนึ่งนี้ เป็นสมาคมที่มีพื้นฐานที่จะเติบโตเข้มแข็ง อยู่ที่การใช้พลังที่มีในการต่อยอดความสำเร็จนี้ให้ไกลขึ้น

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

6 แหล่งรายได้ของสมาคม

สมาคมการค้าส่วนใหญ่มีปัญหาเรื่องขนาดงบประมาณที่จะใช้ในการผลักดันกิจกรรมของสมาคม ครั้นจะเรียกเก็บค่าธรรมเนียมเพิ่มจากสมาชิก สมาขิกก็มักจะไม่ยินยอมให้เก็บเพิ่ม สมาคมการค้าจึงมักจะต้องใช้วิธีปรับลดกิจกรรมตามแผนงานลง ปัญหาเช่นนี้มักเกิดขึ้นกับองค์การที่ไม่หวังผลกำไรอื่นประเภทที่เน้นบทบาทของสมาชิกด้วย อย่างไรก็ตาม หากพิจารณาดีๆ สมาชิกไม่ใช่แหล่งรายได้เดียวของสมาคมการค้า เมื่อจำแนกรายได้ของสมาคม จากเจ้าของเงิน เราสามารถแบ่งได้เป็น 1.สมาชิก :  สมาชิกเป็นแหล่งรายได้แรกๆที่สมาคมจะคิดถึง อย่างไรก็ตาม สมาคมสามารถได้รับรายได้จากสมาชิก ไม่เพียงแต่ในรูปแบบของค่าธรรมเนียมเท่านั้น สมาคมยังสามารถสร้างสรรค์บริการอื่นที่ตรงใจสมาชิก เพื่อรับค่าบริการเป็นการตอบแทน เช่นการอบรมเพื่อเพิ่มศักยภาพของสมาชิก, การจัดกิจกรรมเพื่อสร้างโอกาสทางการตลาดแก่สมาชิก เป็นต้น 2.ภาครัฐ :  องค์การไม่หวังผลกำไร เกิดขึ้นจากการที่รัฐบาลไม่สามารถดูแลงานภาคสังคมได้ทั่วถึง จึงเกิดการรวมตัวกันของชุมชนเข้ามาช่วยจัดการแทนภาครัฐ ดังนั้นภาครัฐจึงสนับสนุนงบประมาณและอื่นๆ เป็นการตอบแทนการทำหน้าที่แทนรัฐบาลขององค์การไม่แสวงหากำไร

5 เหตุผลที่สมาคมการค้าต้องทำโมเดลธุรกิจของตัวเอง

สมาคมการค้า เป็นที่รวมของผู้ประกอบการในธุรกิจเดียวกันหรือใกล้เคียงกัน เพื่อสร้างความร่วมมือ โดยหวังผลจากพลังผนึกที่ให้ผลหนึ่งบวกหนึ่งที่มากกว่าสอง แต่ในความเป็นจริงอาจไม่เป็นเหมือนดังที่คิด หลายๆสมาคมอาจกลายเป็นเพียงกลุ่มสังสรรค์นัดรับประทานอาหารกันตามโอกาส หรือแม้แต่กระทั่ง การดำเนินกิจกรรมของบางสมาคมการค้าที่เหมือนจะแข่งกับธุรกิจของสมาชิกโดยตรง การทำโมเดลธุรกิจ เป็นคำตอบที่ช่วยให้สมาคมได้ทบทวนสิ่งที่กำลังทำอยู่ 👉 โมเดลธุรกิจคืออะไร ? โมเดลธุรกิจ คือโครงสร้างหรือแนวทางการทำงานของสมาคม ซึ่งในโมเดลธุรกิจจะบอกว่าสมาคมของคุณจะทำอะไร ให้กับใคร อย่างไร ด้วยทรัพยากรหรือความสามารถอะไร หลายๆหน่วยงานอาจจะคุ้นเคยกับแผนธุรกิจหรือแผนงานที่อาจมีการเปลี่ยนแผนบ่อยๆ แต่โมเดลธุรกิจของแต่ละหน่วยงานจะไม่เปลี่ยนโดยง่าย 👉 5 เหตุผลที่สมาคมการค้าต้องทำโมเดลธุรกิจของตัวเอง 1. ถ้าไม่ตอบสนองความต้องการของสมาชิก สมาคมจะสูญเสียฐานค้ำยัน ทุกสมาคมการค้า มีสมาชิกเป็นรากฐานสำคัญที่ค้ำยันความจำเป็นของการมีสมาคมการค้านั้นๆ และสมาชิกก็หวังความช่วยเหลือหรือประโยชน์บางอย่างจากสมาคมการค้านั้น หากสมาคมไม่สามาร

Funding Model เพื่อการบริหารชุมชนท่องเที่ยวนวัตวิถีอย่างยั่งยืน

นวัตวิถีคือโครงการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากให้เกิดรายได้กับชุมชน โดยยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชนอย่างทั่วถึง กระตุ้นเศรษฐกิจและสังคมภายในประเทศให้มีความเข้มแข็ง เป็นโครงการที่ผนวกโครงการ OTOP เข้ากับการท่องเที่ยว โดยสร้างเส้นทางการท่องเที่ยวเมืองรองขึ้น แล้วส่งนักท่องเที่ยวเข้าชุมชน แทนที่จะดึงวิสาหกิจออกจากชุมชนสู่เมืองอย่างที่โอท็อปเคยทำด้วยการจัดงานแฟร์ แล้วให้สินค้าชุมชนต่างๆเหล่านี้มาออกร้านขายของปีละสามสี่เดือน ส่วนที่เหลืออีกปีละแปดเก้าเดือน ก็เคว้ง ว่างงาน กับวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป งานของโครงการชุมชนท่องเที่ยวนวัตวิถี เริ่มตั้งแต่การค้นหาจุดเด่นของชุมชน ดึงมาพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยว สร้างเรื่องราว เรื่องเล่า ผสานกับการให้ความรู้กับชุมชนในการสร้างรายรับจากนักท่องเที่ยวที่เข้าสู่ชุมชน นวัตวิถี จึงเป็นโครงการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน ภายใต้วิถีชีวิตปกติของชุมชนเอง อย่างไรก็ตาม หากต้องการทำให้โครงการมีความยั่งยืน ต้องมีการจัดการเพื่อให้การบริหารโครงการมีความต่อเนื่อง จำเป็นต้องมีการบำรุงรักษาและพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว การรักษาความสะอาด การรักษาความปลอดภัย การพัฒนาสินค้าและบริการให้มีความว้าว